Κάπου σε κερδίζω

Τι ψάχνεις να βρεις
Δε ξέρω.
Συρρίκνωση.
Δεν μπορείς να κοιμηθείς
Εγώ να δεις...
Δε μπορώ να σκέφτομαι
σε τι ανθρώπους ανάμεσα
μπορεί να βρίσκεσαι.

Δε θέλω να με καταλάβουν
γιατί δεν μπορούν
Ξένοι όλοι
περαστικοί από τη ζωή μας
Η απονιά χαράζει
το πρώτο στρώμα του δέρματος
Θέλω να με νιώσεις.
Επειδή μπορείς.

Παίρνεις μολύβι
δίνω το χαρτί
Πόθων αποτυπώματα
Αυτά που κερδίσαμε
και τα χαμένα
Όλα χωράνε
Είναι πολλά της καρδιάς
τα φύλλα.

Το κόκκινο μελάνι
δεν τελειώνει
Δεν μπορώ να σηκωθώ
από το τραπέζι
Και αυτό το ποτήρι
Θα το πιω
Για σένα, για μένα
Για τον έρωτα
που θα μας κάψει
αργά ή γρήγορα

Είσαι πολύ κοντά
Είμαι αυτός που σε κοιτάει
κατευθείαν στα μάτια
Όταν κολλάνε οι δείχτες
από τα ρολόγια
Είμαι σαν το εισιτήριο στο χέρι σου
Με κρατάς
Με τσαλακώνεις
Με πετάς
Με ξεχνάς
και με πλένεις με τα ρούχα σου
Είμαστε απέναντι
στου ηλεκτρικού τα βαγόνια
Όλα τα κερδίζεις
και εγώ "τα χάνω"
Γράφω κάτι στο εισιτήριο
και αμήχανα στο δίνω
Όσα χρειάζεται να μάθεις
μπόρεσα και χώρεσα
Η καρδιά σταμάτησε.
Διάβασε το.