Αυτό δεν είναι χειμώνας
είναι ατέλειωτο φθινόπωρο.
Βαρετές επαναλήψεις.
οι συναναστροφές
Εκεί που έλεγες δεν θα ξαναπάς
Γιατί ξαναγυρίζεις;
Το παράπονο στα μάτια σου
ασταμάτητη βροχή στη καρδιά μου.
Η έλλειψη αγαπημένων πραγμάτων
ο χαμός τους προδιαγεγραμμένος
Οι πόθοι. τα λόγια, τα αισθήματα
εκατομμύρια φωτογραφίες
προς εμφάνιση.
Βλέπω πολλές κρεμασμένες σε σχοινί
για να στεγνώσουν
είναι θαμπές, ίσως είναι σε όνειρο
Στο δικό σου ή στο δικό μου
Δεν παίζει ρόλο.
Αρκεί να τις βλέπεις και συ.
Όσα μου λένε
αμέτρητες μικροπρέπειες
Ειδικά για σένα
ποτέ δεν τους άκουσα.
"Ζούμε" ένα τεράστιο ψέμα
κι οι πιο πολλοί αμέτοχοι
Λάσπη και βρεγμένα ρούχα
χίλια σφιγμένα
μάτια αμήχανα
Μεικ απ και γυαλιά.
Tι να πρωτοκρύψουν;
από τον άδειο μας κόσμο
Η μοναξιά δε κρύβεται.
Εκτίθεται.
Και η αγάπη το ίδιο.
Δε με νοιάζει καθόλου.
Ας εκτεθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου