Σωστά υποψιαστήκατε πριν λίγο έγινα 22! Με ότι συνεπάγεται αυτό, αυτή τη φορά έχω έναν άκρως σημαντικό λόγο να μη το χαρώ πραγματικά. Δώρα, ευχές, τηλεφωνήματα όλα ευσπροσδεκτά και θα'μουν ψεύτης αν έλεγα πως δεν τ'απολαμβάνω όλα αυτά.
Μα είναι κάτι φέτος που μάλλον θα κάνει τη μέρα αυτή, μια ίσως μουντή μα σίγουρα συνηθισμένη μέρα.
Έιναι πως είμαι σίγουρος πως δε θα πάρω ευχές από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο! Που καν δε γνωρίζει (μακάρι να γνώριζε) τη σημασία της ευχής του για μένα... Ουσιαστικά δεν του περνάει καν απ'το μυαλό και είναι απολύτως λογικό...
Όμως "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία" όπως λέει και ο λαός έτσι και γω θα περιμένω καρτερικά μέχρι οι δείκτες του ρολογιού να συναντηθούν μεταξύ τους μήπως και πάρω το πιο γλυκό μου δώρο για φέτος!
Μα είναι κάτι φέτος που μάλλον θα κάνει τη μέρα αυτή, μια ίσως μουντή μα σίγουρα συνηθισμένη μέρα.
Έιναι πως είμαι σίγουρος πως δε θα πάρω ευχές από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο! Που καν δε γνωρίζει (μακάρι να γνώριζε) τη σημασία της ευχής του για μένα... Ουσιαστικά δεν του περνάει καν απ'το μυαλό και είναι απολύτως λογικό...
Όμως "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία" όπως λέει και ο λαός έτσι και γω θα περιμένω καρτερικά μέχρι οι δείκτες του ρολογιού να συναντηθούν μεταξύ τους μήπως και πάρω το πιο γλυκό μου δώρο για φέτος!
χρόνια πολλά εδώ κρύβεσαι τόσο καιρό
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εγώ στεναχωρήθηκα που το άλλο blog έμεινε μονάχο.
ααα σε πέρασα γι άλλον gome.
ΑπάντησηΔιαγραφή